1. |
Γενέθλια
05:23
|
|||
Μου ευχόσουν «να ζήσεις και χρόνια πολλά
μεγάλος να γίνεις με άσπρα μαλλιά
παντού να σκορπίζεις της γνώσης το φως
και όλοι να λένε να ένας σοφός»
Τα χρόνια πέρασαν δεν έχω μαλλιά
τα φώτα θαμπώσαν και δε σ’ έχω πια
και όλοι το ξέρουν δεν είμαι σοφός
μου λείπεις πολύ κι έχω μείνει μισός
Σε θυμάμαι να βάζεις μουσική στο πικάπ
να μου λες ιστορίες και να τρώμε γλυκά
στο σπίτι να μπαίνεις μετά τη δουλειά
να πέφτεις για ύπνο για να φύγεις ξανά
Αχ να σ’ είχα και πάλι να μου ’λεγες μη
να νιώσω μικρούλης να γίνω παιδί
να μυρίζεις τσιμπούκι και βιβλία παλιά
να χωνόμουν για ύπνο στη λειψή σου αγκαλιά
|
||||
2. |
Κι Ας Μην Το Νομίζουν
06:08
|
|||
Ο τόπος καμένος
ο χρόνος ληγμένος
ο φίλος χαμένος
κι εγώ νικημένος
Ο ένας διωγμένος
στο Αιγαίο θαμμένος
ο άλλος χτισμένος
καλά βολεμένος
Ο βίος αβίωτος
η ελπίδα δε φτάνει
ο πόνος αμείωτος
η αλήθεια δρεπάνι
Ό,τι είχαμε δώσαμε
οι δρόμοι αδειανοί
εμείς αποστάσαμε
κι οι λόγοι γνωστοί
Ο κόσμος μαραίνεται
οι λίγοι πλουτίζουν
μα θα ’ρθει η ώρα τους
κι ας μη το νομίζουν
|
||||
3. |
Ομολογία
06:30
|
|||
Είμαι ο Νίκος απ’ το Βόλο
και θα ’θελα απόψε να σου πω
πως πάντα μα πάντα σ’ αγαπούσα
και ως το τέλος στη ζωή θα σ’ αγαπώ
Είμαι η Πόπη και δηλώνω
τριάντα χρόνια σου ’χω δώσει μια καρδιά
κι όταν φτάσει η τελευταία εκείνη ώρα
μονάχα εσένα θα θέλω συντροφιά
Στο άγνωστο σαλπάραμε και πάμε
ένα ταξίδι που δεν έχει τελειωμό
μαζί περάσαμε μπουνάτσες και φουρτούνες
γλύκες και πίκρες και δεν μετανοώ
Όταν φιλιόμαστε ανάβουνε τ’ αστέρια
κι άμα χαθούμε δενόμαστε σφιχτά
στου καραβιού μας το κατάρτι κι αψηφούμε
σειρήνες και θαλάσσια θεριά
Εγώ κι εσύ θα πιάσουμε λιμάνι
οι δυο μαζί θα βγούμε στη στεριά
και μάρτυρές μας όλοι μας οι φίλοι
η αγάπη μας θα ζει παντοτινά
|
||||
4. |
Ο Δρόμος
05:35
|
|||
Τον δρόμο πήρα τον στενό
ίσως τον λάθος δρόμο
και μ’ έβγαλε στην πόρτα σου
απόψε που κρυώνω
και έγειρα στην πόρτα σου
απόψε που κρυώνω
Στο δρόμο οι περαστικοί
περνούν και δε με βλέπουν
και για κουβέντα φιλική
χρόνο δε διαθέτουν
κι ούτε μια λέξη φιλική
αυτοί που σπίτι έχουν
Στον δρόμο είν’ το σπίτι μου
στον δρόμο αγαπιέμαι
στον δρόμο είν’ οι φίλοι μου
κι εκεί συναπαντιέμαι
στον δρόμο είναι ο κόσμος μου
κι εκεί τραβολογιέμαι
|
||||
5. |
Το Όνειρο
04:07
|
|||
Είδα στον ύπνο μου τον Φάνη
ήταν ντυμένος στα λευκά
φεύγω μου είπε και γελούσε
πάω σε μέρη μακρινά
Η Μαίρη ήρθε στ’ όνειρό μου
και ήταν όμορφη πολύ
είμαι εδώ μα έχω φύγει
και τώρα ζω άλλη ζωή
|
||||
6. |
Η Πόλις
08:16
|
|||
Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ’ είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»
Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί.
Στους δρόμους θα γυρνάς τους ίδιους.
Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες.
|
Streaming and Download help
If you like Manolis Aggelakis, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp